فرض کنید در دنیایی زندگی می‌کنید که همه‌ی افراد به پیام‌ها و اطلاعات یکدیگر دسترسی دارند و پیام‌ها پیش از رسیدن به مقصد توسط دیگران مطالعه می‌شوند. آیا اصلا زندگی در این جهان ممکن است؟ خیر؛ کریپتوگرافی (Cryptography) دانشی است که طی قرن‌ها به ما کمک کرده تا پیام‌ها و اطلاعات‌مان را به‌صورت محرمانه به مقصد برسانیم. اگر شما هم نسبت به این دانش جذاب و حیاتی کنجکاو هستید با ما در بلاگ هلدینگ سیمیا همراه باشید تا به بررسی آن بپردازیم.

کریپتوگرافی Cryptography چیست؟

رمزنگاری علمِ پنهان کردن اطلاعات است. به‌طور خاص، Cryptography مدرن از تئوری‌های ریاضی و محاسبات برای رمزگذاری و رمزگشایی داده‌ها، تضمین یکپارچگی آنها و صحت اطلاعات استفاده می‌کند. طی فرایندی اساسی، متن ساده‌ی قابل خواندن در پروسه‌ی رمزگذاری قرار می‌گیرد و در نهایت به یک متن کریپتوگرافی شده تبدیل می‌شود. با این اتفاق دیگر هرکسی قادر به خواندن و درک پیام نخواهد بود؛ چرا که اطلاعات تنها با استفاده از یک کلید رمزگشای خاص قابل خواندن هستند.

کریپتوگرافی (Cryptography) یا رمزنگاری دانشی است که از طریق آن می‌توانیم اطلاعات و پیام‌ها را به صورت امن و مخفی منتقل و یا ذخیره کنیم. به عبارت ساده‌تر، دانش کریپتوگرافی به ما کمک می‌کند که پیام خود را به صورت محرمانه به مقصد مورد نظرمان برسانیم. کلمه Cryptography برگرفته از دو لغت یونانی Kryptos به معنای محرمانه و graphien به معنای نوشتن است.

رمزنگاری مدرن ترکیبی از قواعد ریاضیات، علوم رایانه، فیزیک، مهندسی و سایر موارد است. دو اصطلاح مهم در این حوزه وجود دارند که عبارتند از:

• رمزگذاری (Encryption): کدگذاری (Encoding) متن و تبدیل آن به فرمت غیرقابل خواندن
• رمزگشایی (Decryption): عمل معکوس کدگذاری و تبدیل پیام‌های ناخوانا به شکل اصلی خود

نخستین سیستم رمزنگاری ۴۰۰ سال قبل از میلاد به‌دست قوم اسپارت شکل گرفت. آن‌ها برای جابه‌جایی حروف در متن پیام از ابزاری به نام اسکای‌تیل (Scytale) استفاده می‌کردند تا پیام برای دشمن غیرقابل خواندن شود. گیرنده پیام می‌توانست برای رمزگشایی متن از ابزار خودش استفاده کند. به این ترتیب دشمنانی که پیام را رهگیری می‌کردند قادر به خواندن و فهم آن نبودند. اما در صورتی که دشمن موفق به تصرف یک اسکای‌تیل می‌شد، می‌توانست همه پیام‌های مخفی را رمزگشایی کند.

با استفاده از تکنیک‌های خاص رمزنگاری یا کریپتوگرافی می‌توان داده‌های حساس را از طریق کانال‌های ناامن ارسال کرد. با این حال سطح رمزگذاری داده‌ها به درجه‌ی حفاظتی و اهمیت آنها بستگی دارد. به‌عنوان مثال Cryptography مورد استفاده در فایل‌های مخاطبین با امنیت مورد استفاده در شبکه‌های ارز دیجیتال یکسان نیست.

بیشتر سیستم‌های بلاکچینی همچون بیت کوین از مجموعه‌ی خاصی از تکنیک‌های رمزنگاری استفاده می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد تا به‌عنوان یک دفتر کل غیرمتمرکز و عمومی عمل کنند. بدین صورت تراکنش‌های دیجیتال در امن‌ترین حالت ممکن انجام می‌شوند.

تاریخچه کریپتوگرافی یا رمزنگاری

رمزنگاری دانش امروز و دیروز نیست. این دانش طی هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته و اولین استفاده‌ی ثبت شده از رمزنگاری به کتیبه‌ای حکاکی شده در حدود ۱۹۰۰ سال قبل از میلاد و در زمان خنوم‌هوتپ (Khnumhotep) دومِ مصر برمی‌گردد. اگرچه محتوای این کتیبه رمزنگاری شده نبود اما متن آن تغییر کرده بود و اولین نمونه‌ ثبت شده‌ی کریپتوگرافی در جهان است.

۱۸۰۰ سال را رد می‌کنیم و به ژولیوس سزار (Julius Caesar) می‌رسیم. سزار در حدود ۱۰۰ سال قبل از میلاد از نوعی رمزگذاری برای انتقال پیام‌های محرمانه‌‎ی خود به ژنرال‌های ارتش استفاده می‌کرد. این مدل از رمزگذاری به رمز سزار معرف شد. ژولیوس هر کاراکتر در متن را ۳ واحد (واحدهای حروف الفبا) جابه‌جا می‌کرد تا رمزنگاری انجام شود.

اگر بازهم تاریخ را جلو بزنیم، به قرن شانزدهم می‌رسیم یعنی زمانی که ویژنر (Vigenere) مدل جدیدی از کریپتوگرافی را خلق کرد. در این مدل جدید، ویژنر از کلیدی برای رمزگشایی پیام استفاده کرد.

سه قرن بعد و در آغاز قرن نوزدهم، با اختراع برق هبرن (Hebern) از یک ابزار الکترومکانیکی برای کریپتوگرافی استفاده می‌کرد. این ماشین از روتر برای مخفی کردن پیام بهره می‌گرفت که با هر بار فشردن کلید، رمزگذاری جدیدی خلق می‌شد. آلمانی‌ها در طول جنگ‌های جهانی اول و دوم استفاده‌ی فراوانی از این ماشین کردند که در نهایت رمزهای آن توسط لهستانی‌ها شکسته شد. آخر ماجرا و در عصر امروزی، رمز ارزها از دل کریپتوگرافی خلق شدند.

ظهور رمز ارزها از دل کریپتوگرافی

امنیت یکی از مهم‌ترین مشکلات کلاس‌های دارایی در طول تاریخ بوده است و ساتوشی ناکاموتو قصد داشت که این چالش را به‌طور کامل حل کند. علاوه‌بر امنیت، ارزهای دیجیتال به هیچ نهادی وابسته نیستند و نظارتی بر آنها وجود ندارد. ناکاموتو باید با استفاده از کریپتوگرافی اعتماد مردم را نسبت به ارزهای دیجیتال جلب می‌کرد. بدین ترتیب هر ارز با استفاده از رمزنگاری امن شد و امکان سواستفاده از آنها به حداقل رسید. به‌عنوان مثال پروتکل بیت کوین از Cryptography برای ایمن‌سازی شبکه و اطمینان از اعتبار هر تراکنش استفاده می‌کند.

کریپتوگرافی نه‌تنها از عملیات‌های مالی محافظت کرده بلکه یکی از بهترین راه‌حل‌ها برای مراقبت از حریم خصوصی و داده‌های ما در جهان اینترنت است. متاسفانه داده‌ها روزانه توسط گوگل و دیگر پایگاه‌های اطلاعاتی جمع‌آوری شده و تحلیل می‌شوند و احتمال لو رفتن یا سواستفاده از آنها وجود دارد. کریپتوگرافی داده‌ها، امکان دسترسی به اطلاعات و ایجاد در آنها را غیرممکن می‌سازد و حجمشان را کاهش می‌دهد. برای مراقبت از داده‌هایتان حتما مقاله حریم خصوصی را مطالعه کنید.

کریپتوگرافی از چه الگوریتم‌هایی تشکیل شده است؟

سیستم‌های کریپتوگرافی از الگوریتم‌های مختلفی برای رمزگذاری و رمزگشایی پیام‌ها برای ایمن‌سازی ارتباطات بین سیستم‌ها، دستگاه‌ها و برنامه‌های رایانه‌ای استفاده می‌کنند. Cryptography از الگوریتم‌های زیر تشکیل شده است:

• (symmetric)
• (asymmetric)
• (Hash)

البته برخی از سیستم‌ها الگوریتم‌های مختلف را ترکیب کرده و از هرکدام از آنها در بخشی از رمزگذاری خود استفاده می‌کنند.

رمزگذاری متقارن (symmetric)

سیستم‌های رمزنگاری اولیه‌ای که تا اینجا (اسکای‌تیل و رمز سزار) معرفی شدند، نمونه‌هایی از رمزنگاری متقارن هستند. یک سیستم رمزنگاری متقارن فقط یک کلید دارد. هر دو طرف باید از کلید رمز مطلع باشند و در غیر این‌صورت، سیستم برای آن‌ها قابل استفاده نیست.

اگر فرستنده و گیرنده پیام در محلی نزدیک به یکدیگر زندگی کنند، مسئله انتقال کلید با ملاقات حضوری قابل حل است. اما اگر فاصله آن‌ها زیاد باشد، این روش کارساز نیست. همچنین اگر کلید از طریق یک شبکه بین طرفین ارسال شود، احتمال رهگیری توسط مهاجم و افشای پیام‌های ارسالی وجود دارد.

متخصصان رمزنگاری برای حل این مشکلات، رمزنگاری نامتقارن را اختراع کردند که امروز در دنیای ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

رمزنگاری متقارن با نام‌ رمزنگاری کلید مخفی نیز شناخته می‌شود. در این روش برای رمزگذاری از یک کلید استفاده شده که فرستنده و گیرنده آنرا با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. فرستنده از کلید برای رمزگذاری متن ساده استفاده کرده و گیرنده نیز از همین کلید برای رمزگشایی پیام و بازیابی متن استفاده می‌کند. رمزگذاری متقارن از تکنیک‌های زیر برای جابه‌جایی داده‌ها استفاده می‌کند:

• DES
• ۳DES
• AES

رمزگذاری نامتقارن (asymmetric)

رمزگذاری نامتقارن با نام‌ رمزگذاری کلید عمومی نیز شناخته شده و از دو کلید یعنی کلید خصوصی و کلید عمومی تشکیل شده است. این دو کلید به یکدیگر متصل بوده و به‌صورت جفت در دسترس هستند. کلیه افراد به کلید عمومی دسترسی دارند اما تنها شخصی که این دو کلید را تولید کند به کلید خصوصی دسترسی دارد.

در این الگوریتم ابتدا داده‌ها با کلید عمومی رمزگذاری شده و ارسال می‌شوند، سپس در مقصد با استفاده از کلید خصوصی رمزگشایی می‌گردند.

کلیدها در الگوریتم‌های نامتقارن بر اساس توابع پیچیده‌ی ریاضی تولید می‌شوند و همین موضوع منجر شده تا این الگوریتم امنیت بسیار بالایی داشته باشد. رمزگذاری نامتقارن کاربرد بسیاری در امضای الکترونیک، کارت‌های هوشمند، کیف پول‌های ارز دیجیتال، تراکنش‌های بلاکچینی و … دارد.

در سیستم‌های رمزنگاری نامتقارن (Asymmetric Cryptography)، هر کاربر به جای یک کلید، دو کلید در اختیار دارد. یک کلید عمومی (Private Key) و یک کلید خصوصی (Public Key). کاربر می‌تواند کلید عمومی را به سایر کاربران سیستم بدهد، اما کلید خصوصی باید در اختیار خودش محفوظ بماند.

هر پیامی که با کلید خصوصی رمزنگاری شده‌ باشد، فقط با استفاده از کلید عمومی متناظر با آن قابل‌ رمزگشایی است. از طرف دیگر یک پیام رمزگذاری‌شده با یک کلید عمومی را تنها با کلید خصوصی مربوطه می‌توان رمزگشایی کرد. اجازه دهید با یک مثال موضوع را روشن‌تر می‌کنیم:

تصور کنید چهار نفر به نام‌های جیل (Jill)، باب (Bob)، ریک (Rick) و تانیا (Tanya) می‌خواهند پیام‌های مخفیانه‌ای را برای یکدیگر ارسال کنند. هر یک از اعضای گروه مراحل زیر را انجام می‌دهند:

• تولید یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی
• افراد گروه کلید عمومی را به سایر اعضای گروه می‌دهند.
• هر یک از اعضای گروه کلید خصوصی خودشان را در جایی امن نگهداری می‌کنند تا امکان دسترسی دیگران به کلید وجود نداشته باشد.

در پایان این فرایند، هر نفر چهار کلید عمومی در اختیار دارد که یکی از آن‌ها متعلق به خود فرد و بقیه متعلق به سایر افراد گروه است. همچنین هر نفر یک کلید خصوصی دارد که متعلق به خودش است.

حالا فرض کنید که تانیا می‌خواهد یک پیام مخفی برای ریک بفرستد. تنها کاری که باید انجام دهد این است که کلید عمومی ریک را در این جدول بیابد و پیام مورد نظر را با این کلید رمزگذاری کند. به این صورت هیچ‌کس به جز ریک نمی‌تواند پیام را بخواند. به همین ترتیب تانیا برای هر کسی که بخواهد پیام را ارسال کند، باید از کلید عمومی متعلق به همان فرد برای رمزگذاری استفاده کند.

حالا به یک مثال دیگر توجه کنید. فرض کنید تانیا قصد دارد پیامی را برای کل گروه ارسال کند و می‌خواهد همه افراد گروه بدانند که او پیام را ارسال کرده است. در این حالت، تانیا پیام را با کلید خصوصی خودش رمزگذاری می‌کند و برای همه افراد گروه می‌فرستد. هر یک از اعضای گروه می‌توانند این پیام را با استفاده از کلید عمومی تانیا رمزگشایی کنند. به محض‌ اینکه آن‌ها از این کلید برای رمزگشایی پیام استفاده کنند، مطمئن می‌شوند که تانیا پیام را ارسال کرده است.

توابع هش (Hash)

در این الگوریتم از هیچ‌گونه کلیدی استفاده نشده اما متن ساده به یک رشته با طول ثابتی از اعداد و حروف تبدیل می‌شود. این الگوریتم امنیت بی‌نظیری دارد و بازیابی و رمزگشایی آن تقریبا غیرممکن است. در توابع هش اعداد و حروفِ خروجی به‌صورت رندوم انتخاب نشده و از روابط ریاضی برای هش کردن داده‌ها استفاده می‌شود.

توابع هش کاربرد فراوانی در بلاکچین دارند و همزمان با تولید بلاک‌های جدید، اطلاعات آن هش شده و امنیت آنها تضمین می‌شوند. توابع هش از ویژگی‌های زیر تشکیل شده‌اند:

• قطعی: هر دفعه که یک ورودی مشخص را به تابع بدهید، خروجی یکسان است و فرقی نخواهد کرد.
• برگشت‌ناپذیر: تعیین ورودی از خروجی تابع هش ممکن نیست.
• تفکیک‌پذیر: هر خروجی متعلق به یک ورودی است و هیچ‌گاه خروجی یکسانی برای دو ورودی متفاوت تولید نخواهد شد.

بنا به همین ویژگی‌ها، داده‌های بلاکچینی هیچوقت تغییر نکرده و دائما ثابت هستند. در حال حاضر محبوب‌ترین توابع هشِ مورد استفاده‌ی ارزهای دیجیتال به شرح زیر هستند:

• SHA-256
• SHA-512
• BCRYPT
• SCRYPT
• Argon2

حل مشکل رهگیری پیام در سیستم‌های رمزنگاری

حالا چند سوال مطرح است. اگر در سیستم‌هایی که کلیدها بین اعضا توزیع می‌شود، مهاجم پیام‌ها را رهگیری کند چه اتفاقی می‌افتد؟ باید گفت که اتفاق خاصی نمی‌افتد؛ زیرا هیچ کلید خصوصی میان اعضای گروه رد‌وبدل نشده است و سارق فقط به کلید عمومی افراد دسترسی دارد. بنابراین او می‌تواند به پیام‌های عمومی منتشر‌شده در گروه دسترسی داشته باشد. اما از آنجایی که به هیچ کلید خصوصی دسترسی ندارد، نمی‌تواند هیچ پیام خصوصی را بخواند یا هویت یکی از اعضا را جعل کند.

سوال دیگر این است که اگر کلید یکی از اعضا دزدیده شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ یا اگر یک کاربر مخرب (بدخواه) بتواند کلید خصوصی یکی از اعضا را به‌دست بیاورد، چه اتفاقی می‌افتد؟ فرض کنید دزد وارد خانه تانیا شده است و جدول کلیدهای خصوصی و عمومی او را سرقت می‌کند. حالا دزد هر چهار کلید عمومی اعضا و کلید خصوصی تانیا را در اختیار دارد.

در این سناریو، فرد سارق می‌تواند همه پیام‌های خصوصی را که برای تانیا ارسال می‌شود، بخواند. ضمنا می‌تواند هویت تانیا را نزد سایر افراد گروه جعل کند. اما به هر حال او قادر به خواندن پیام‌های خصوصی ارسال‌شده برای باب، ریک یا جیل نیست و به غیر از هویت تانیا نمی‌تواند هویت سایر افراد گروه را جعل کند.

کریپتوگرافی ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کند؟

ارزهای دیجیتال برای رمزگذاری از تکنیک‌های رمزگذاری متقارن، نامتقارن، توابع هش و امضای دیجیتال استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال پروتکل بیت کوین از این عناصر در راستای ایمن‌سازی شبکه و اطمینان از اعتبار هر تراکنش استفاده می‌کند. امضای دیجیتال تضمین می‌کند که هر کاربر فقط می‌تواند وجوه کیف پول خود را خرج کرده و بیش از یکبار نتواند آنها را خرج کند. به‌عنوان مثال، آلیس با ارسال ۲ واحد بیت کوین برای باب، تراکنشی ایجاد می‌کند و ۲ واحد بیت کوین خود را از دست می‌دهد. آلیس دیگر کنترلی روی آن ۲ بیت کوین ندارند و تنها با ارائه Digital signature و دسترسی به حساب باب قادر به ارسال مجدد آنهاست.

یکی‌دیگر از عناصر مهم پروتکل بیت کوین، تابع Hash است. این تابع مکانیزم اجماع اثبات کار و فرآیند استخراج (ایمن‌سازی شبکه، اعتبارسنجی تراکنش و تولید کوین‌های جدید) را تعریف می‌کند. هش از یک تابع رمزنگاری به نام SHA-256 استفاده می‌کند.

کریپتوگرافی بخشی ضروری و حیاتی از فناوری بلاکچین است و برای هر ارز دیجیتالی اهمیت دارد. استفاده از عناصر مختلف رمزنگاری روی شبکه‌های توزیع‌شده، امکان ایجاد سیستم‌های اقتصادی امن را به‌وجود آورد و همین موضوع منجر به تولد بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز شد. ارزهای دیجیتال الگوی جدیدی برای پول هستند و فناوری و معماری این ارزها آنها را به سیستمی شگفت‌انگیز و خارق‌العاده تبدیل می‌کند. برای کسب درآمد از این دارایی‌ها، در اولین قدم باید با آنها آشنا شوید. برای آشنایی کامل و تخصصی با ارزهای دیجیتال مقاله‌ی کریپتوکارنسی را مطالعه کنید.

نحوه استفاده از رمزنگاری در ارزهای دیجیتال

در این بخش، نحوه استفاده از رمزنگاری در شبکه‌های بلاکچینی را گام‌به‌گام بررسی می‌کنیم. به عبارت دیگر می‌خواهیم ببینیم چطور به‌واسطه علم رمزنگاری، فقط صاحب یک کوین می‌تواند آن را خرج کند؟ یا اینکه رمزنگاری چطور مانع سرقت دارایی‌های کریپتویی می‌شود؟

استفاده از جفت کلید عمومی و خصوصی

هنگامی که برای اولین بار یک کیف پول ارز دیجیتال را راه‌اندازی می‌کنید، یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی برای شما تولید می‌شود. سپس کلید عمومی شما هش می‌شود و یک رشته کاراکتر به نام «آدرس» ایجاد می‌شود.

اگر بخواهید برای شخصی ارز دیجیتال ارسال کنید، باید آدرس گیرنده را داشته باشید. بنابراین مانند تانیا در مثال قبل، به مرور زمان فهرستی از آدرس‌های دوستان و همکاران خود را خواهید داشت.

نحوه ارسال ارز دیجیتال

فرض کنید می‌خواهید ۱۰۰ اتریوم (ETH) برای جو به آدرس 0x34c7ac346E5585e4f91311673aca7e2B8aC45Fae ارسال کنید. زمانی که در کیف‌پول خود دستور ارسال این تراکنش را اجرا می‌کنید، نرم‌افزار کیف‌ پول یک پیام متنی ساده را (به صورت کد) برای اعتبارسنج (ولیدیتور) شبکه می‌فرستد و به او می‌گوید: «لطفا ۱۰۰ اتر برای آدرس 0x34c7ac346E5585e4f91311673aca7e2B8aC45Fae بفرست.»

همراه با این پیام متنی ساده دو داده دیگر هم ارسال می‌شود:

• هش پیام شما محاسبه شده و سپس با کلید خصوصی شما رمزنگاری‌ می‌شود، سپس یک کپی از آن ارسال می‌شود 
• یک کپی از کلید عمومی شما

هنگامی که ولیدیتور پیام را دریافت می‌کند، طبق مراحل زیر پیش می‌رود:

• برای تعیین آدرس شما، کلید عمومی را هش می‌کند.
• موجودی آدرس شما را بررسی می‌کند تا ببیند آیا ۱۰۰ اتر لازم را دارید یا خیر. اگر به مقدار کافی اتر نداشته باشید با پیام «موجودی ناکافی» (Insufficient Funds) پاسخ پیام را می‌دهد.  
• نسخه رمزنگاری‌شده پیام را با استفاده از کلید عمومی شما رمزگشایی و هش آن را آشکار می‌کند.
• متن پیام اصلی را هش می‌‌کند.

حالا دو هشِ حاصل از نسخه کپی (هش رمزگشایی‌شده) و پیام اصلی (تبدیل پیام به هش) مقایسه می‌شوند. در صورت تطابق هش‌ها، تراکنش «معتبر» (Valid) تلقی شده و در غیر این‌صورت برگشت داده می‌شود. اگر تراکنش معتبر باشد، ۱۰۰ اتر از موجودی آدرس شما کم و به آدرس جو اضافه می‌شود.

توجه کنید پیام شما با کلید خصوصی رمزگذاری ‌شد تا اعتبارسنج متوجه شود که خود شما تراکنش را ارسال کرده‌اید؛ اما در هیچ مرحله‌ای کلید خصوصی شما آشکار نمی‌شود و فقط خودتان به آن دسترسی دارید. کلید عمومی و آدرس برای همه قابل مشاهده است؛‌ اما فقط می‌توانند موجودی و سوابق تراکنش‌های شما (بدون دانستن هویت شما) را چک کنند و هیچ‌کس دسترسی به دارایی شما نخواهد داشت.

لازمه کارایی سیستم رمزنگاری نامتقارن تنها یک شرط است: «کلید خصوصی کاربر باید همیشه امن بماند.» با خواندن این مقاله قطعا متوجه شده‌اید که کلید خصوصی چقدر مهم است و به هیچ عنوان نباید کسی به کلید خصوصی و عبارت بازیابی کیف پول شما دسترسی پیدا کند.

کریپتوگرافی چه مزایایی دارد؟

رمزنگاری مزایای بسیاری داشته و بستری برای اعتماد مردم به ارزهای دیجیتال فراهم کرده است. برخی از مهم‌ترین مزایای کریپتوگرافی که آن را به ابزاری مفید برای ارتباطات ایمن تبدیل می‌کند به شرح زیر هستند:

جابه‌جایی اطلاعات در محرمانه‌ترین حالت ممکن

رمزنگاری یا کریپتوگرافی امکان تبادل امن اطلاعات بین طرفین را فراهم می‌کند. همچنین این سیستم تضمین می‌کند که اطلاعات برای هیچ‌کس غیر از گیرنده‌ی موردنظر قابل دسترسی نباشند. رمزگشایی پیام‌ها در کریپتوگرافی امری تقریبا غیرممکن است.

علی‌رغم رشد کریپتوگرافی و تلاش برای بهبود امنیت و حفاظت از حریم خصوصی آنها، آنطور که بایدوشاید به بحث حریم خصوصی پرداخته نشده و هویت برخی از کاربران ارز دیجیتال لو رفته است. سایفرپانک‌ها گروهی هستند که هدف و دغدغه‌ی آنها، بهبود وضعیت حریم خصوصی کاربران است. برای آشنایی با سایفرپانک‌ها و فعالیت آنها در دنیای ارزهای دیجیتال می‌توانید مقاله‌ی سایفرپانک را مطالعه کنید.

یکپارچگی

کریپتوگرافی برای اطمینان از عدم تغییر یا دستکاری محتوای یک پیام در طول انتقال استفاده می‎شود. این امر با کمک تکنیک‌های مختلف همچون کدهای احراز هویت پیام انجام می‌شود.

امکان احراز هویت فرستنده

کریپتوگرافی امکان تایید هویت فرستنده‌ی پیام را فراهم کرده و اطمینان حاصل می‌کند که ارتباط گیرنده و فرستنده جعلی نباشد. این فرایند از طریق استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری همچون امضای دیجیتال فراهم شده و به گیرنده‌ اجازه می‌دهد تا هویت فرستنده را بررسی و تایید کند.

امنیت بی‌نظیر

رمزنگاری یا کریپتوگرافی وسیله‌ی ارتباط امن بین دو شخص را فراهم کرده و از محتویات پیام آنها در برابر حملات سایبری محافظت می‌کند. الگوریتم‌های مختلف کریپتوگرافی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند تا در برابر حملات سایبری مقاوم باشند.

کاربرد فراوان

کاربرد رمزنگاری به دنیای بلاکچین محدود نشده و از آن در طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها همچون بانکداری آنلاین، تجارت الکترونیک، حفظ امنیت پیام‌ها، احراز هویت سیم‌کارت و … استفاده می‌شود.

قابلیت عدم انکار توسط فرستنده

کریپتوگرافی برای اثبات اینکه یک پیام خاص توسط یک فرد خاص ارسال شده استفاده می‌شود و همین موضوع منجر شده تا فرستنده قادر به انکار ارسال پیام نباشد. این مزیت هم با استفاده از امضای دیجیتال به‌دست می‌آید. این امضا پیوندی منحصربه‌فرد و غیرقابل جعل بین پیام و فرستنده ایجاد می‌کند. شما هم نسبت به امضای دیجیتال کنجکاو شدید؟ این تکنیک شگفت‌انگیز کاربرد چشمگیری در جهان اطراف ما داشته اما ناشناخته باقی مانده است. برای آشنایی بیشتر با این تکنیکِ حافظ امنیت و آموزش استفاده از آن در ترید، مقاله‌ی امضای دیجیتالی را مطالعه کنید.

چه آینده‌ای در انتظار کریپتوگرافی است؟

کریپتوگرافی بستری برای انتقال امن اطلاعات، پیام‌، پول و … فراهم کرده و به بخشِ جدایی‌ناپذیر صنعت ارزهای دیجیتال تبدیل شده است. با رشد تکنولوژی و دیجیتالی شدنِ زندگی انسان‌ها، کریپتوگرافی نیز رشد خواهد کرد تا امنیت اطلاعات ما را فراهم کند.

جمع‌بندی:

کریپتوگرافی علمی است که در آن ابتدا پیام رمزگذاری شده و به متن رمزی تبدیل می‌شود و سپس به طریقی رمزگشایی می‌شود. سابقه این علم به سال‌ها قبل از میلاد باز می‌گردد و به مرور زمان بشر موفق به خلق سیستم‌های رمزنگاری پیچیده‌تری مانند رمزنگاری نامتقارن شده است.

در کنار رمزنگاری استفاده از هشینگ برای تبدیل پیام‌ها به رشته‌ای از کاراکترها، امنیت و محرمانگی اطلاعات را تضمین می‌کند. در این مقاله آموختیم که رمزنگاری چیست و چه کاربردی در ارزهای دیجیتال دارد. اکنون دلیل استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی و اهمیت حفظ Private Key را به‌خوبی می‌دانیم.

سوالات متداول:

+رمزنگاری چیست؟

رمزنگاری یا Cryptography علمی است که به کمک آن می‌‌توانیم پیام‌ها را به صورت امن و محرمانه منتقل و ذخیره کنیم.

+تفاوت رمزنگاری متقارن و نامتقارن چیست؟

در رمزنگاری متقارن از یک کلید یکسان برای رمزگذاری و رمزگشایی استفاده می‌شود، در حالی که در رمزنگاری نامتقارن کلید عمومی و خصوصی داریم که از یکی برای رمزگذاری و از دیگری برای رمزگشایی استفاده می‌کنیم.

+مزایای استفاده از رمزنگاری در ارزهای دیجیتال چیست؟

با استفاده از رمزنگاری نامتقارن می‌توانیم از حفظ محرمانگی اطلاعات، ارسال پیام توسط فرستنده و نه شخص دیگر و عدم تغییر پیام فرستنده اطمینان حاصل کنیم.