ترون (TRON) یکی از شبکه‌های پیشرو در دنیای کریپتوکارنسی است که امکان اجرای قراردادهای هوشمند و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز را به کاربران می‌دهد. ترون ابتدا در بستر بلاکچین اتریوم (ERC20) فعالیت می‌کرد. اما یک سال بعد بلاکچین اصلی و اختصاصی ترون با نام TRC20 به وجود آمد. شبکه TRC20 به دلیل ویژگی‌هایی که دارد موفق شده است بخشی از کاربران شبکه اتریوم را به سوی خود جلب کند.

استاندارد شبکه و توکن TRC20 مجموعه‌ای از قوانین برای ساخت، راه‌اندازی و معامله ارز دیجیتال بر بستر بلاک چین ترون (Tron) است که شباهت بسیاری نیز به استاندارد ERC20 اتریوم دارد. استاندارد TRC-20 همچنین در طراحی و ساخت قراردادهای هوشمند بر بستر شبکه TRX استفاده می‌شود.

در این مطلب قرار است با شبکه TRC20 بیشتر آشنا شویم و استاندارد trc20 را با استاندارد erc20 مقایسه کنیم.

استاندارد شبکه و توکن چیست؟

استاندارد شبکه و رمز ارز مجموعه‌ای از قوائد الزامی برای تمام توکن‌های ساخته شده بر بستر یک استاندارد مشترک در شبکه است. به بیان ساده‌تر، استاندارد توکن را می‌توان مکانیزمی ثابت و از پیش تعیین شده برای ساخت، راه‌اندازی و ارسال توکن‌های جدید بر بستر یک بلاک چین یا شبکه منحصر به‌فرد توسط توسعه دهندگان در نظر گرفت. از جمله استانداردهای معروف توکن های مثلی می‌توان به استاندارد ERC20 اتریوم، استاندارد BEP20 بایننس اسمارت چین و البته استاندارد TRC20 ترون اشاره کرد. توکن‌های غیر مثلی نیز استاندارد خاص خود را دارند که استاندارد ERC-721 یکی از انواع آن است.

این مکانیزم از پیش تعیین شده می‌تواند ترکیبی از قوانین، شرایط و توابع باشد که کارکرد توکن را تعیین می‌کند. استانداردهای شبکه در سطح مصرف‌کننده نیز تعریف می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به استاندارد توکن، ثبت نام و آدرس و فرمت‌های پکیچ‌های کتابخانه اشاره کرد. با استفاده از این قوانین قراردادی مشخص و پارامتر‌های شفاف هر شخصی با دانش کافی می‌تواند توکن خود را در هر استانداردی بسازد.

به عنوان مثال، وقتی توکنی با استفاده از استاندارد توکن ERC20 ساخته شود، راهکاری ساده و مستقیم برای توسعه دهندگان ایجاد می‌کند تا بتوانند توکن‌های خود را بر بستر بلاک چین اتریوم بسازند. یکی دیگر از استانداردهای معروف توکن که بسیار مورد استفاده است، استاندارد TRC-20 محسوب می‌شود. توسعه دهندگان با تکیه بر ساختار از پیش تعیین شده در قوانین شبکه ترون، می‌توانند توکن‌های خود را بر بستر این بلاک چین بسازند و راه‌اندازی کنند. گفتنی است که تمام توکن‌های ساخته شده با یک استاندارد مشخص، ویژگی‌های مشترکی نیز دارند.

آشنایی با شبکه trc20

ترون، یک پلتفرم بلاکچین برای برنامه‌های غیر متمرکز (dApps) است که در سال ۲۰۱۷ توسط جاستین سان روی بلاکچین اتریوم ایجاد شد. ERC20 پروتکل ایجاد توکن روی شبکه اتریوم است. ترون از اجماع اثبات سهام وکالتی (DPoS) استفاده می‌کند و از آنجایی که در شبکه ترون تنها ۲۷ اعتبارسنج وجود دارد، سرعت انجام تراکنش در این شبکه زیاد است.

معروف‌ترین نمونه این توکن‌ها که با آمدن به بلاک چین ترون بسیار محسوب شد، تتر با استاندارد TRC20 است که پیش از آن بیشتر در شبکه اتریوم معامله می‌شد. با توجه به ازدحام شبکه Ethereum و کارمزد بالایی که داشت، شرکت تتر لیمیتد توکن‌های دلار USDT خود را بر بستر شبکه ترون با استاندارد TRC20 عرضه کرد تا هزینه انتقال و استفاده از این توکن کمتر شود.

استاندارد توکن TRC-20 شامل قوانین اولیه برای ساخت توکن‌های جدید و همچنین بسترهای معاملات و انتقال آن‌ها، شامل ارسال و دریافت، است. گفتنی است که معروف‌ترین رمز ارز با این استاندارد در حقیقت توکن بومی شبکه یعنی ارز دیجیتال ترون (TRX) است.

تمام توکن‌های فعال در شبکه ترون توسط نوع خاصی از والت دیجیتال پشتیبانی می‌شوند و در آن قابلیت سواپ و انتقال دارند، با این شرط که از قوانین قرارداد هوشمند استاندارد TRC-20 استفاده کرده باشند. این قوانین چندین جنبه ساختاری توکن‌ها از جمله عرضه کل، موجودی، انتقال، تایید و باقیمانده را تحت نظارت دارند. علاوه بر موارد ذکر شده، توکن‌های ساخته شده با استاندارد TRC-20 می‌توانند به صورت اختیاری سه گزینه نام توکن، خلاصه نام توکن و همچنین دقت توکن را داشته باشند.

در سال ۲۰۱۸، تیم توسعه‌دهندگان این پلتفرم اقدام به راه اندازی شبکه اصلی ترون، یعنی TRC20 کردند. به دلیل اینکه این شبکه در مقایسه با ERC20 بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر بود به سرعت در میان کاربران ارز دیجیتال محبوب شد. تمام تلاش تیم سازنده شبکه ترون TRC20 در راستای این بود که بیشتر پروژه‌های بلاکچین را از ERC20 یا اتریوم به شبکه ترون منتقل کنند. اما در این کار موفقیت چندانی بدست نیاوردند.

TRC20 برای برنامه‌های غیر متمرکز، توکن‌ها و رمز ارزهای جدید استانداردها و قوانین مشخصی را تعریف کرده است. مهم‌ترین ویژگی‌های این شبکه، کاهش هزینه‌ی تراکنش، افزایش سرعت تبادل و امنیت است. همچنین شبکه TRC20 به توسعه‌دهندگان امکان ایجاد قرارداد هوشمند ترون را می‌دهد. به دلیل همین ویژگی‌ها در حال حاضر این شبکه، به عنوان یکی از شبکه‌های برتر بلاکچین به شمار می‌رود.

برخی از مهم‌ترین مزایای توکن‌های شبکه TRC20عبارت است از:

• شبکه TRC20 مبادله و تراکنش‌ توکن‌ها را امکان پذیر می‌کند.
• توکن‌های شبکه TRC20 بسیار مقیاس‌پذیر هستند.
• توکن‌های TRC20 مقرون به صرفه هستند.
• دارندگان توکن‌های شبکه TRC20 می‌توانند بدون محدودیت از داده‌ها استفاده کنند.
• توکن‌های TRC20 را می‌توان در کیف پول‌های شبکه Tron نیز استفاده کرد.

تفاوت شبکه Tron و استاندارد TRC-20

شبکه رمز ارزی ترون یک بلاک چین با قابلیت پشتیبانی از قراردادهای هوشمند با تکیه بر غیرمتمرکز سازی این نوع از شبکه‌ها است. شبکه اصلی ترون با نام Tron فعالیت می‌کند، همانگونه که شبکه اتریوم از نام ETH استفاده می‌کند. اما TRC20 یک استاندارد توکن است که بر بستر شبکه Tron فعالیت می‌کند. به بیان ساده‌تر، Tron نام اختصاری شبکه ترون است و TRC-20 تنها یکی از استانداردهای به کار رفته در این بلاک چین.

آشنایی با استاندارد trc20

استاندارد TRC20 مجموعه‌ای از قوانین برای ساخت توکن بر بستر بلاکچین ترون و بر پایه قراردادهای هوشمند است. TRC20 به دلیل امکانات مختلف و مزیت‌هایی که دارد یک رقیب جدی برای شبکه اتریوم و استاندارد ERC20 به شمار می‌رود.

ویژگی‌های استاندارد TRC20

سرعت انتقال سریع و کارمزد انتقال پایین از مهم‌ترین ویژگی‌های استفاده از این استاندارد است. سایر ویژگی‌های استاندارد TRC20 عبارت است از:

• تراکنش‌ها به صورت همتا به همتا و غیرمتمرکز انجام می‌شوند.
• ایجاد اپلیکیشن‌های غیر متمرکز جدید را آسان می‌کند.
• مقیاس‌پذیری بالایی دارد.
• در طراحی و ساخت قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.
• از الگوریتم اجماع گواه اثبات سهام وکالتی استفاده می‌کند.
• در یک دفتر کل عمومی می‌توان تراکنش‌ها را ردیابی کرد.
• امکان سفارشی‌سازی رابط کاربری وجود دارد.

قوانین اجرای استاندارد TRC-20

توکن‌های TRC-20 باید به مجموعه‌ای از استانداردهای بلاک چین که شامل موارد اجباری و اختیاری است، پایبند باشند. برای این توکن‌ها، سه قانون اختیاری و شش قانون اجباری وجود دارد.

قوانین اختیاری عبارتند از:

• نام توکن (Token Name): هر توکن برای راه‌اندازی روی شبکه ترون به یک اسم عمومی احتیاج دارد. به عنوان مثال، Tether.
• نماد توکن (SYM): به نام مخفف شده توکن اشاره دارد، به عنوان مثال USDT.
• دقت توکن (Decimals): حداقل واحد قابل تقسیم توکن است که می‌تواند تا یک هجدهم باشد.

قوانین اجباری عبارتند از:

• عرضه‌ی کل (totalSupply): به حداکثر تعداد توکن‌هایی که می‌توان در پلتفرم ترون صادر کرد، اشاره دارد.
• تعادل (balanceOf): موجودی رمز حساب Tron کاربر را نشان می‌دهد.
• انتقال (Transfer): به توکن‌ها اجازه می‌دهد تا از قرارداد هوشمند به حساب کاربر منتقل شوند.
• تأیید (Approve): همانند دیگر قراردادهای هوشمند، اجازه انتقال توکن‌ها را می‌دهد.
• انتقال از (Transfer From): به کاربر اجازه می‌دهد توکن‌ها را به کاربر دیگری منتقل کند.
• مجوز (Allowance): تعداد باقیمانده توکن‌هایی را که شخص ثالث می‌تواند انتقال دهد، کوئری می‌کند.

نحوه عملکرد توکن های استاندارد TRC-20 چگونه است؟

هدف اصلی از ساخت شبکه ترون، ایجاد بلاک چینی جایگزین برای اتریوم بود که هزینه کارمزد پایین‌تر و سرعت تراکنش بالاتری داشته باشد. اما سیستم به کار رفته در قراردادهای هوشمند Tron از همان زبان برنامه نویسی سالدیتی (Solidity) استفاده می‌کند که در تمام شبکه‌های سازگار با ماشین مجازی اتریوم به کار می‌رود. بنابراین تمام توکن‌ها و انواع دیگر قرارداد هوشمند ساخته شده بر پایه شبکه ترون با بلاک چین اتریوم نیز سازگار هستند. به بیان ساده‌تر، هر توکنی که در یکی از این دو شبکه وجود دارد، در دیگری نیز قابل عرضه و استفاده است.

استاندارد TRC20 معمولا بیشتر برای عرضه توکن‌های جدید در بلاک چین ترون استفاده می‌شود. از آنجا که ترون یک بلاک چین عمومی است، هر کسی می‌تواند در صورت پیروی از قوانین مشخص استانداردهای مختص این شبکه همچون TRC-10 و TRC-20، توکن خود را بسازد و استفاده کند. همچنین تمام توکن‌های ساخته شده در این شبکه می‌توانند با دیگر ارزهای دیجیتال و اپلیکیشن‌های فعال سازگاری داشته باشند و در آن‌ها استفاده شوند.

شبکه ترون بر خلاف بلاک چین اتریوم که تا مدتی پیش از مکانیزم اجماع اثبات کار استفاده می‌کند و پس از آپگرید مرج از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌کند، از همان ابتدا با مکانیزم اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) ساخته شده بود. این الگوریتم علاوه بر بالا بردن کارایی شبکه، افزایش سرعت تراکنش‌ها و پایین آوردن هزینه کارمزد، ساختاری فناورانه و مدرن دارد که ساخت قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیر متمرکز جدید را بر بستر آن آسان می‌کندد. علاوه بر این، زمان بلاک در شبکه ترون تنها ۳ ثانیه است که بسیار سریع‌تر از اتریوم با زمان بلاک ۱۵ ثانیه‌ای محسوب می‌شود.

پروژه های مبتنی بر استاندارد شبکه trc20

استاندارد TRC20 در حوزه‌های مختلفی مانند زنجیره تأمین، خدمات مالی، خدمات درمانی و … کاربرد دارد. سه پروژه معروف مبتنی بر این استاندارد عبارت است از:

تتر (Tether): بدون تردید، تتر بزرگترین و شناخته‌شده‌ترین پروژه با استفاده از استاندارد trc20 است. با توجه به کارمزدهای انتقال بسیار پایین‌تر در شبکه trc20، کاربران استفاده از تتر شبکه ترون را ترجیح می‌دهند.

ریوین (Revain): ریوین یکی دیگر از پروژه‌های مبتنی بر استاندارد trc20 است که از توکن‌های TRC-20 به عنوان بخشی از پلتفرم خود استفاده می‌کند. Revain به عنوان نوعی نسخه مبتنی بر بلاکچین تراست پیلوت (Trust Pilot) عمل می‌کند. افرادی که نظرات خود را ارسال می‌کنند در ازای مشارکت خود جوایزی دریافت می‌کنند.

توکن جاست (Just): توکن جاست با نماد USDJ یکی از توکن‌های برتر شبکه ترون با استاندارد TRC-20 است. کاربران می‌توانند توکن‌های TRX خود را در موقعیت‌های بدهی وثیقه قرار دهند تا استیبل کوین USDJ را تولید کنند که پشتوانه آن دلار آمریکا است.

مقایسه تتر trc20 با تتر erc20

تتر ERC20 با TRC20 تفاوت‌هایی دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

نحوه‌ی اجماع: اولین تفاوت میان توکن‌ها نحوه‌ی اجماع در بلاکچین‌های آن‌هاست. بلاکچین اتریوم از الگوریتم اثبات سهام (Pos) برای اجماع بهره می‌برد و بلاکچین ترون از الگوریتم اثبات سهام وکالتی (Dops) کمک می‌گیرد.

قرارداد هوشمند هر دو این استانداردها با زبان برنامه نویسی سالیدیتی نوشته شده است، به همین خاطر به سادگی می‌توان از آن‌ها به جای همدیگر استفاده کرد، اما ممکن است مشکل اصلی در والت‌های پشتیبان این نوع از توکن‌ها پیش بیاید. کیف پول رمز ارزی باید از استاندارد توکن مد نظر شما پشتیبانی کامل داشته باشد. نوع آدرس این دو استاندارد با همدیگر تفاوت دارد و در هنگام واریز یا برداشت باید همواره به آدرس دقت و آن را چند بار بررسی کرد.

همچنین استفاده از استاندارد ERC20 بعضی مواقع هزینه گس بسیار بالاتری دارد، به همین خاطر بیشتر کاربران ترجیح می‌دهند از استاندارد TRC-20 استفاده کنند تا از مخارج خود بکاهند. با این حال زمانی که ارزش تراکنش زیاد باشد بهتر است اندکی هزینه بیشتر در ازای امنیت بالاتر شبکه اتریوم پرداخت شود.

به بیان کلی‌تر، این دو نوع استاندارد توکن در دو بازه زمانی متفاوت از همدیگر ساخته و پرداخته شدند و بهتر است قبل از انتخاب یکی از آن‌ها برای توکن پروژه خود، تحقیقات جامع به عمل بیاورید و از ویژگی‌های خاص هر کدام مطلع شوید. در ادامه چند مورد از تفاوت‌های اصلی را معرفی می‌کنیم.

• شبکه بلاک چین: برای استاندارد ERC20 از شبکه اتریوم استفاده می‌شود و استاندارد TRC20 از بلاک چین ترون استفاده می‌کند.
• ساختار آدرس: آدرس‌های حساب در استاندارد شبکه ملکه دنیای رمز ارزها با دو حرف 0x آغاز می‌شوند و پس از این پیشوند، تعدادی حرف و عدد به صورت تصادفی قرار می‌گیرد. آدرس‌های شبکه ترون نیز همین ساختار را دارد، با این تفاوت که به جای دو کاراکتر اول، تنها یک T قرار می‌گیرد. نمونه یک آدرس ترونی به صورت زیر است: TNM4Fr7dY3qeo649cghSenprEw7FDoxJuT
• سرعت انتقال: توکن‌های ساخته شده با استاندارد ERC نزدیک به ۵ تا ۱۰ دقیقه زمان برای ارسال شدن در شبکه خود لازم دارند، در حالی که زمان مورد نیاز برای انتقال هر توکن TRC20 در شبکه ترون تنها چند ثانیه تا چند دقیقه است.
• هزینه کارمزد: کارمزد شبکه برای انتقال توکن‌های اتریومی در این بلاک چین می‌تواند تغییرات بسیار زیادی داشته باشد و بسته به اینکه وضعیت ازدحام کاربران به چه صورت است، ممکن است مجبور به پرداخت ۱ تا ۳۰ دلار یا حتی بیشتر باشید. شبکه ترون در این زمینه وضعیت بسیار بهتری دارد و هزینه انتقال توکن بر بستر آن معمولا در حد ۱ دلار است.
• امنیت: امنیت توکن‌های ساخته شده با استاندارد ERC نسبت به توکن‌های ترونی با استاندارد TRC-20 بسیار بالاتر است و به طور کلی شبکه آن‌ها امنیت بیشتری دارد.
• تراکنش بر ثانیه: سقف تراکنش بر ثانیه توکن‌های TRC20 در مقایسه با رقیب خود بسیار بالاتر است و در هر ثانیه تا ۲۰۰۰ تراکنش قابل تایید در شبکه ترون هستند.
• تیم توسعه‌دهنده: هر دو بلاک چین توسط تیمی عمومی از توسعه دهندگان مدیریت می‌شوند.
• توسعه: روند توسعه توکن در هر دو شبکه از مراحل یکسانی تشکیل شده است و شامل طراحی قرارداد هوشمند، ساخت اپلیکیشن غیر متمرکز، راه‌اندازی روی بلاک چین و معرفی و توسعه اجتماعی است.

میزان کارمزد تراکنش‌ها: در بلاکچین اتریوم در حال حاضر کارمزد تراکنش‌ها افزایش پیدا کرده است؛ این در حالی است که در بلاکچین ترون، کارمزد تراکنش‌ها بسیار پایین و مقرون به‌صرفه است.

سرعت انجام تراکنش‌ها: سرعت انجام تراکنش‌ها نیز در شبکه ترون بسیار بالاتر از شبکه اتریوم است. در بلاکچین اتریوم در هر ۲۵ ثانیه یک تراکنش انجام می‌شود؛ اما در بلاکچین ترون این عدد به ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه می‌رسد.

میزان پشتیبانی در کیف پول‌ها: Erc20 در والت‌ها و صرافی‌های بسیاری مورد تایید قرار گرفته و می‌توان در بستر این پلتفرم‌ها از آن استفاده کرد. اما تتر Trc20 هنوز به این میزان شناخته شده نیست و والت‌ها و صرافی‌های محدودی از این کوین پشتیبانی می‌کنند.

برای نتیجه‌گیری می‌توان گفت با توجه به هزینه و سرعت تراکنش‌ها، تتر روی بلاکچین ترون در شرایط کنونی بر تتر بلاکچین اتریوم برتری دارد و تنها مزیت ERC20 نسبت به TRC20، شناخته‌تر بودن آن است که سبب شده کیف پول‌ها و صرافی‌های بیشتری از آن پشتیبانی کنند. اما با این حال، انتخاب و استفاده از انواع تترها کاملاً سلیقه‌ای است و به دیدگاه تریدر نسبت به بازار و معاملات بستگی دارد.

تفاوت استاندارد TRC10 و TRC20

در شبکه بلاک چین ترون دو ساختار کلی برای ساخت توکن وجود دارد که هر کدام از این موارد از یک استاندارد منحصر به‌فرد استفاده می‌کند و تفاوت‌هایی ذاتی میان آن‌ها وجود دارد. در ادامه به بررسی تفاوت‌های اصلی میان دو استاندارد TRC10 و TRC20 می‌پردازیم و توکن‌های ساخته شده بر بستر آن‌ها را با یکدیگر مقایسه می‌کنیم.

توکن‌های TRC10 کاملا توسط بلاک چین اصلی ترون ساخته می‌شوند و در شبکه اصلی آن یعنی Tron Mainnet قابل دسترس هستند. این نوع از توکن‌ها به ماشین مجازی ترون وابستگی خاصی ندارند و مستقل از آن ساخته می‌شوند. همچنین اکثر والت‌های اصلی دنیای ارز دیجیتال از توکن‌های با استاندارد TRC10 پشتیبانی می‌کنند، بنابراین سرمایه گذاران و تریدرها می‌توانند با خیال آسوده از این رمز ارزها استفاده کنند.

گفتنی است که در حال حاضر بیشتر توکن‌های ترونی در دنیای کریپتو با استاندارد TRC10 ساخته شده‌اند. از دلایل اصلی این موضوع، می‌توان به سازگاری بالای استاندارد آن برای عرضه اولیه سکه (ICO) اشاره کرد. از جمله بزرگ‌ترین پروژه‌هایی که از توکن با استاندارد TRC10 استفاده کرده‌اند می‌توان به بیت تورنت با نماد BTT اشاره کرد، اما این پروژه اشتراک گذاری فایل پس از مدتی استاندارد توکن خود را به TRC-20 تغییر داد.

استفاده از توکن‌های TRC10 در مقایسه با استاندارد TRC20 ارزان‌تر و کم‌هزینه‌تر است و به همین خاطر بسیاری از توسعه دهندگان این شبکه تا مدت‌ها ترجیح می‌دانند توکن خود را بر پایه استاندارد ساده‌تر و ارزان‌تر بسازند.

در مقایسه با TRC10، استاندارد TRC20 آغازگر دورانی بود که شبکه ترون به نام قاتل اتریوم معروف شد. TRC20 یک استاندارد فنی برای بلاک چین ترون است که برای ساخت توکن‌های مرتبط با قراردادهای هوشمند این شبکه استفاده می‌شود. این ساختار ترونی موجب شده است کاربران حوزه کریپتو بتوانند بسیاری از دارایی‌های خود را بدون دردسر و با هزینه‌ای کم جابه‌جا کنند.

معروف‌ترین مصرف استاندارد TRC20 در مقایسه با TRC10 برای توکن دلار تتر یا USDT است که بسیار میان کاربران تمام دنیا محبوب است و بیشتر تراکنش‌های انتقال آن بر بستر شبکه ترون انجام می‌شود.

استاندارد TRC20 بر خلاف TRC10 از ماشین مجازی ترون استفاده می‌کند و البته با ساختار ماشین مجازی اتریوم سازگاری دارد. همچنین توکن‌های TRC20 پهنای باند و سطح انرژی بیشتری نسبت به استاندارد TRC10 دارند که این موضوع در بلاک چین ترون اهمیت زیادی دارد.

از جمله دیگر تفاوت‌های مهم استاندارد TRC10 و TRC20 می‌توان به میزان هزینه استفاده اشاره کرد. هزینه انجام تراکنش با استفاده از استاندارد TRC10 تقریبا ۱۰۰۰ برابر کمتر از استاندارد TRC20 است که این تفاوت بسیار زیادی محسوب می‌شود. به طور کلی، استاندارد TRC20 نسخه پیشرفته‌تر TRC10 محسوب می‌شود و ساختار جدیدتری دارد.

چرا از استاندارد trc20 و توکن آن استقبال شده است؟‌

توکن‌های TRC-20 مزایایی مشابه توکن‌های ERC-20 دارند. با این حال، با توجه به اینکه اتریوم اغلب مشکل تراکم تراکنش دارد که منجر به کارمزدهای بالا و تجربه کاربری ضعیف می‌شود، توکن‌های مبتنی بر Tron راه‌حل مناسبی را ارائه می‌دهند که در بین بسیاری از کاربران محبوب شده است.

جمع بندی:

توکن های ساخته شده با استاندارد TRC20 مشخصاتی مشابه دیگر پروتکل‌های معروف دنیای ارز دیجیتال دارند و از این جهت بسیار سازگار با شبکه‌های مختلف و میان‌زنجیره‌ای محسوب می‌شوند. اما نکته اصلی که موجب محبوب توکن‌های TRC-20 می‌شود، سرعت بالا و هزینه پایین معامله و انتقال دارایی‌ها با استفاده از این پروتکل است.

با توجه به ازدحام همیشگی شبکه ملکه دنیای کریپتوکارنسی، رقابت بلاک چین‌ها و استانداردهای توکنی دیگر برای جایگزینی آن شدت گرفت. در این میان پروژه‌های مختلفی سعی کردند حجمی از تراکنش‌های این شبکه را به خود جذب کنند که بلاک چین ترون نیز به خصوص در زمینه معاملات و انتقال دلار تتر (USDT) با استاندارد TRC20 خود بسیار موفق عمل کرده است و از رقیبان اصلی اتریوم محسوب می‌شود.

سوالات متداول:

+مزایای ساخت توکن با استاندارد TRC20 چیست؟

توکن‌های TRC20 با هزینه‌ای اندک ساخته شده (کارمزد ایجاد پایین است) و در مقایسه با توکن‌های شبکه‌های دیگر بسیار ساده و ارزان منتقل می‌شوند.

+مهمترین توکن TRC20 کدام است؟

تا کنون توکن‌های بی‌شماری بر مبنای استاندارد TRC20 شبکه ترون ایجاد شده‌اند که مهمترین آن‌ها تتر (USDT) در شبکه ترون و رمز ارز بومی بلاک چین ترون یعنی TRX محسوب می‌شوند.