همه توکن‌‌هایی که تولید و معرفی می‌شوند باید روی بستر یک بلاکچین باشند، اما هزینه ساخت بلاکچین اختصاصی بسیار زیاد است. ERC20 در اصل یک استاندارد روی اتریوم است که می‌تواند امکان ساخت توکن‌های جدید بر بستر خودش را در اختیار سازندگان و توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال قرار دهد. در واقع آنها توکن‌های خود را روی ERC-20  می‌سازند تا شبکه‌ای برای انتقال ارز داشته باشند.

استاندارد ERC20 برای ایجاد توکن‌های تعویض‌پذیر در شبکه اتریوم تعریف شده است. اگر مدتی با ارزهای دیجیتال سروکار داشته باشید، قطعا با استاندارد ERC20 روبه‌رو خواهید شد. پروژه‌های زیادی بر بستر بلاکچین اتریوم ایجاد شده‌اند و توکن اکثر آن‌ها دارای همین استاندارد است. وقتی به دنبال کیف پول مناسب آن توکن می‌گردیم، متوجه می‌شویم که باید با ERC20 سازگار باشد و البته بیشتر والت‌ها از این استاندارد پشتیبانی می‌کنند.

نکات زیادی درباره شبکه اتریوم (ETH) و بلاکچین آن وجود دارد که دانستن آنها شما را شگفت‌زده می‌کند. در این مطلب از وبلاگ هلدینگ سیمیا از استاندارد ERC20 و توکن‌هایی که بر بستر آن متولده شده‌اند صحبت کنیم. همراه ما باشید تا یکی از مهم‌ترین استانداردهای فناوری‌ بلاکچین را بشناسید.

توکن چیست؟

توکن‌ها (Token) نوعی از رمزارزها هستند که نشان دهنده یک دارایی یا استفاده خاص هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. اغلب از واژه ارز دیجیتال به جای توکن استفاده می‌کنند اما از لحاظ فنی این جایگذاری درست نیست. توکن‌‌ها قبل از اینکه در ارزهای دیجیتال استفاده شوند، در سیستم‌‌های کامپیوتری یک نوع مجوز رمزنگاری شده بودند. 

ERC-20 چیست؟

ERC20 پروتکل ایجاد توکن است که روی شبکه اتریوم ساخته شده است و می‌تواند بستری برای ایجاد توکن‌های جدیدی باشد که از یک بلاکچین اختصاصی بهره نمی‌برند. در واقع، به جزء اینکه اتر (ETH) ارز‌ دیجیتال بومی شبکه اتریوم است، توکن ERC-20 استاندارد‌های مهمی برای ساخت توکن‌های قابل تعویض بر بستر اتریوم دارد. استفاده از این استاندارد می‌تواند هزینه‌های تولید توکن‌های جدید را برای سازندگان کاهش دهد. علاوه بر این، استاندارد‌هایی دارد که همه توکن‌های ساخته شده بر بستر آن باید به این استانداردها پایبند باشند و در چهارچوب آنها رفتار کنند.

استاندارد ERC20 برای همه قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استاندارد در بعضی از جهات شباهت زیادی به بیت کوین، لایت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال دارد.

استاندارد ERC-20 یکی از استانداردهای فنی برای توکن‌های قابل تعویضی است که با استفاده از بلاکچین اتریوم ایجاد شده‌اند. به عنوان مثال اتر قابل تعویض است،‌ یعنی بین دو توکن اتر تفاوتی وجود ندارد و می‌توان آن‌ها را با هم معاوضه کرد. توکن غیر قابل تعویض نیز همان توکن‌ بی‌همتا (NFT) است که دو مورد از آن‌ یکسان نیست و با هم تفاوت‌هایی دارند،‌ طبیعتا این تفاوت در میزان ارزشمندی آن‌ها نیز وجود دارد.

استاندارد ERC-20 به قراردادهای هوشمند مختلف امکان می‌دهد تا روشی برای تبادل توکن‌ها ایجاد کنند. در این مورد، توکن‌ها معرف یک دارایی، حق مالکیت، دسترسی، رمزارز یا هر چیز دیگری است که به خودی خود منحصربه‌فرد نیست، اما قابل انتقال است.

بخش ERC در ERC20 مخفف عبارت Ethereum Request for Comments است. RFC خلاصه‌شده عبارت Request For Comment بوده و اسناد RFC مجموعه‌ای از یادداشت‌های تکنیکی و سازمان‌یافته است که پیرامون اینترنت و مباحث جنبی آن رشد پیدا کرده‌اند. این اسناد که از سال ۱۹۶۹ میلادی تا به امروز در حال تنظیم و توسعه هستند، حاوی بسیاری از مفاهیم شبکه‌های کامپیوتری مثل قراردادها (پروتکل‌ها)، رویه‌ها، برنامه‌ها و مفاهیم انتزاعی هستند. مرکز رسمی برای تبیین و نظارت بر این قراردادها سازمان IETF است. کارگروه مهندسی اینترنت (Internet Engineering Task Force) سازمانی است که استانداردهای اینترنت را ایجاد کرده و بهبود می‌بخشد. 

به زبان ساده‌تر ERC، پروتکل رسمی برای بهبود بلاک چین اتریوم است. عدد ۲۰ هم نشان‌دهنده یک شناسه خاص برای پروتکل ERC20 است. این پروتکل در سال‌های اخیر نقش اساسی در صنعت بلاکچین و ارزهای دیجیتال داشته است و کمک کرده تا هزاران برنامه غیر متمرکز (DApps) در یک پلتفرم به صورت استاندارد توسعه یابند.

تاریخچه ERC20

سال ۲۰۱۵ توسعه‌دهندگان اتریوم، شبکه ERC20 را ایجاد کردند و دو سال زمان برد تا در نهایت کمیته اصلی، این استاندارد را به رسمیت بشناسد و بتواند کار خود را برای انتقال ارز آغاز کند.

روش کار ERC-20 به این صورت است که یک نفر یا گروهی از توسعه‌دهندگان باید پیشنهاد خود را که در اصل جزئی از پروپوزال‌های بهبود شبکه اتریوم است (Ethereum Improvement Proposal) مطرح کنند و ساختار و استاندارد‌های آن را هم به صورت کامل شرح دهند. در نهایت کمیته EIP این پیشنهاد را بررسی کرده، استاندارد‌های آن را مطالعه می‌کند و اگر شرایط آن مناسب باشد، تأیید و اصلاح نهایی را ارائه خواهد کرد. بعد از این مرحله شبکه پیشنهادی گروه توسعه‌دهنده بر قالب ERC-20 ایجاد شده و رسما یک ERC خواهد بود. 

همچنین قراردادهای هوشمند و سایر ویژگی‌های درون اتریوم موظف به انطباق با یکی از استانداردهای تأیید شده هستند.

قراردادهای هوشمند در سال ۲۰۱۵ محبوب‌تر شدند، اما مسائل مختلفی در رابطه با آنها وجود داشت که باید برطرف می‌شدند. از آنجایی که هر فردی می‌توانست یک توکن ایجاد کند، توکن‌های بسیار زیادی به وجود آمده‌اند. هرچند روشی برای اطمینان از این موضوع وجود نداشت که توکن‌های مختلف را بتوان به وجود آورد، از آنها استفاده کرد و به تبادل آنها پرداخت. بدون وجود یک چارچوب استاندارد برای توکن‌ها، هر برنامه‌ای به توکن مختص به خود نیاز داشت و کاربران نیز به روشی نیا داشتند تا دائما توکن‌های هزاران برنامه موجود را به یکدیگر تبدیل کنند.

استاندارد ERC-20 توسط یکی از توسعه‌دهندگان به اسم فابین ووگلستلار (Fabin Vogelstellar) در سال ۲۰۱۵ به عنوان روشی برای استانداردسازی توکن‌های موجود در قراردادهای هوشمند بر بستر بلاکچین اتریوم توسعه یافته است (ووگلستلار بنیانگذار پروژه Lukso نیز هست). ووگلستلار این پروپوزال را از طریق صفحه گیت‌هاب پروژه خود به عنوان یک استاندارد ERC ثبت کرد. از آنجایی که این پروپوزال، بیستمین پروپوزال بهبود اتریوم بوده، به عنوان ERC-20 ثبت شده است.

پس از رویه‌ای که جامعه توسعه‌دهندگان اتریوم طی کرد، این پروپوزال در سال ۲۰۱۷ تایید و به عنوان پروپوزال بهبود اتریوم یا همان ERC-20 پیاده‌سازی شد. از آنجایی که درخواست ثبت این پروپوزال تایید و پیاده‌سازی شده است، اگر توسعه‌دهندگان در صدد این هستند تا توکن‌های آنها قابل تعویض باشد، توکن‌های قراردادهای هوشمند آنها باید مطابق با استاندارد مذکور باشند.

توکن‌های ERC-20

منظور از توکن‌های ERC-20 رایج‌ترین توکن‌هایی هستند که روی بلاکچین اتریوم ساخته شده‌اند. طراحی این توکن‌ها به‌صورتی است که توکن‌های کاربردی (utility tokens) شبکه هستند و برای توابع پرداختی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این توکن‌ها را می‌توان برای پرداخت خدمات و کالاها استفاده کرد. توکن‌های ERC-20 مانند هر توکن دیگری سه قابلیت تعویض‌پذیری، انتقال و عرضه مشخص دارند. 

برترین توکن‌های شبکه ERC20 این موارد است:

• توکن هگز (HEX)
• توکن یو اس دی کوین (USD coin)
• توکن شیبا اینو (SHIBA Inu)
• توکن فانتوم (Fantom)

توابع کد‌گذاری در ERC20

استاندارد ERC20  شش تابع اجباری و سه تابع اختیاری دارد. این توابع کدگذاری باعث می‌شوند توکن‌ها روش‌های پیاده‌سازی مختلفی در سیستم اتریوم داشته باشند. همچنین این توابع به نفع توکن‌ها و شبکه‌‌هایی است که بر چارچوب ERC-20 تولید می‌شوند و روی قیمت اتریوم (ETH) نیز می‌توانند تاثیرگذار باشند. 

توابع اصلی

همان‌طور که از اسم این توابع می‌توان برداشت کرد، یک توکن را تنها زمانی زیر مجموعه توکن‌های ERC-20 می‌شناسند که از این شش تابع اصلی پیروی کند. 

1. total Supply: تعداد کل عرضه یک توکن ERC20 خاص را با این تابع روی بلاکچین اتریوم عرضه می‌کنند. همچنین تعداد توکن‌های نهایی و موجود در شبکه هم با استفاده از این تابع مشخص می‌شود.
2. balanceOf: این تابع همه توکن‌های یک آدرس مشخص را نشان می‌دهد. 
3. approve: اعتبارسنجی تراکنش‌ها و توکن‌های معرفی شده روی ERC-20 با استفاده از این تابع قابل انجام است. 
4. transfer:امکان ارسال توکن به آدرس‌های دیگر را با استفاده از این تابع می‌توان فراهم کرد.
5. transferFrom: استفاده از این تابع امکان پیاده‌سازی سیستم پرداخت‌ها را به صورت خودکار میسر می‌کند.
6. allowance: این تابع در قراردادهای ERC20 می‌تواند در صورت کمبود توکن‌های لازم کاربر برای تراکنش، به‌طورکلی و به صورت خودکار تراکنش را قطع کند.

توابع اختیاری

در کنار توابع اصلی، سه مورد توابع اختیاری هم وجود دارد که استفاده از آنها کاملا اختیاری است. این توابع به شرح زیر است:

1. Token Name: نام‌گذاری توکن 
2. SYM: انحصاری کردن توکن
3. Decimals: تعیین کردن اعشار یا کوچک‌ترین جزء توکن 

این مجموعه از توابع و سیگنال‌ها تضمین می‌کند که انواع مختلف توکن‌‌های اتریوم در هر بخشی از سیستم عملکردی یکپارچه و یکسان خواهند داشت. به‌این‌ترتیب، تقریباً تمام کیف پول‌های دیجیتالی که ارز اتر را در لیست پشتیبانی خود دارند از توکن‌های استاندارد ERC20 هم میزبانی می‌کنند.

اهمیت استاندارد ERC20 در چیست؟

اهمیت شبکه ERC20 با مشخص کردن عبارات اصلی این استاندارد قابل درک می‌شود. درواقع ERC20 مخفف «درخواست اتریوم برای اظهارنظر – Ethereum Request for Comment» است. این تعریف مفهومی مشابه با مهندسی اینترنت دارد و وسیله‌ای برای انتقال یادداشت‌ها و الزامات فنی ضروری به گروهی‌ از توسعه‌دهندگان محسوب است.

توسعه‌دهندگان و سازندگان با درک توابع و شرایط استفاده از این استاندارد می‌توانند توکن‌‌های جدید برای بهبود فناوری بلاکچین ایجاد کنند و از همه مهم‌تر، هزینه‌های ساخت و استفاده از بلاکچین جدید را هم از پروژه‌های خود حذف کنند. این کار کمک می‌کند هزینه‌های بالای این پروژه‌ها منطقی‌تر و به‌صرفه‌تر باشد.

قالب استاندارد ERC20 تا مدت‌ها محبوب‌ترین مسیر و روش برای ایجاد توکن‌های جدید در فضای ارزهای دیجیتال بود. در نتیجه، همه توکن‌های جدیدی که می‌خواستند به لیست بلند‌بالای توکن‌های فعال بازار اضافه شوند، روی قالب ERC-20 ایجاد می‌شدند. این چارچوب به‌ویژه در بین ICOها و شرکت‌های تأمین مالی جمعی بسیار محبوب و مورد توجه بود.

 در حال حاضر ده‌ها هزار توکن متمایز وجود دارد که بر اساس استاندارد ERC20 صادر شده و در حال فعالیت هستند. همان‌طور که بسیاری از قراردادهای هوشمند ERC-20 برای اجرای روال‌ها و عملکردهای مختلف در فضای دیجیتال استفاده می‌شوند، بسیاری دیگر هم برای ایجاد توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT) با هدف عرضه اولیه کوین (ICO) مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این موضوع به‌خوبی می‌تواند بیانگر شبکه ارز دیجیتال اتریوم و استاندارد ERC20 اتریوم باشد.

یک ICO اساساً معادل صنعت ارزهای دیجیتال با عرضه اولیه عمومی (IPO) در بازار سهام است. در واقع، در هر عرضه اولیه، یک شرکت رمزنگاری به دنبال جمع‌آوری پول برای ایجاد یک ارز دیجیتال جدید و یکی از برنامه های غیرمتمرکز (DAPP) است. این روش را به‌عنوان راهی برای جمع‌آوری بودجه و سرمایه لازم که می‌تواند بهبود فناوری و برنامه‌ها را تسهیل کند، انجام می‌دهد.

گزارشی که درباره ERC20 منتشر شده است، ادعا کرده که عرضه اولیه این شبکه در سال ۲۰۱۷ به‌تنهایی توانست یکی از پروژه‌هایی باشد که بیشترین سرمایه‌ را جذب کرده است. همچنین بسیاری از ارزهای دیجیتال موفق دیگر از نظر عرضه اولیه هم طبق پروتکل ERC-20 ساخته شده‌اند. به‌عنوان‌مثال، EOS (رمزارز ایاس) یک توکن مبتنی بر این استاندارد است که در طول ۵ روز عرضه اولیه خود بیش از ۱۸۵ میلیون دلار سرمایه کسب کرد. چندین توکن دیگر که روی قالب ERC20 راه‌اندازی شده‌اند هرکدام چندین میلیون دلار در عرضه اولیه‌های خود جمع‌آوری کرده‌اند.

مزایا و معایب ERC20

با توجه با اهمیت شبکه ERC20 و کارایی این استاندارد در دنیای ارز دیجیتال، مهم است که مزایا و معایب این شبکه را مورد بررسی قرار دهیم.

مزایای شبکه ERC20

• قابلیت سازگاری: شبکه ERC20 بسیار سازگار است و توکن‌هایی که بر اساس این استاندارد ساخته می‌شوند، با تقریباً هر کیف پول که اتریوم را پشتیبانی می‌کند، قابل استفاده هستند.
• معامله‌پذیری: شبکه ERC20 باعث می‌شود توکن‌هایی که بر اساس این استاندارد ساخته شده‌اند، قابلیت معامله و تبادل را داشته باشند. این معاملات می‌تواند در صرافی‌ها یا به صورت مستقیم انجام شود.
• نیاز به حداقل هزینه: برای ایجاد توکن‌ها در شبکه اتریوم، هزینه نسبتاً کمی نیاز است. این به معنی این است که برای پروژه‌های کوچکتر و توسعه‌دهندگان، ایجاد یک توکن مبتنی بر ERC20 قابل دستیابی است و این به آن‌ها امکان می‌دهد تا از قابلیت‌های بلاکچین و جمع‌آوری سرمایه برای پروژه خود استفاده کنند.
• امنیت: توکن‌های ERC20 از مزایای امنیتی شبکه اتریوم بهره‌ می‌برند. تمامی معاملات در بلاکچین ثبت می‌شوند و تغییری در آن‌ها امکان‌پذیر نیست.

معایب شبکه ER20

• محدودیت‌های قرارداد هوشمند: استفاده از استاندارد ERC20 برای ایجاد توکن‌ها با محدودیت‌هایی همراه است. برخی از این محدودیت‌ها شامل ناتوانی برای پشتیبانی از توابع پیچیده‌تر، محدودیت در تعداد توکن‌های صادر شده و عدم امکان تنظیم دقیق قوانین مربوط به توکن می‌باشد.
• مقیاس‌پذیری: شبکه ERC20 بر اساس بلاکچین اتریوم عمل می‌کند. با افزایش تعداد تراکنش‌ها، می‌تواند مشکلات مقیاس‌پذیری را تجربه کند.
• عدم قابلیت برگشت تراکنش‌ها: یکی از ویژگی‌های شبکه ERC20، عدم قابلیت برگشت تراکنش‌هاست. یعنی یک بار که تراکنش انجام شده و توکن‌ها منتقل شده‌اند، نمی‌توان آن را به حالت قبل بازگرداند.
• هزینه‌های گس: برای انجام تراکنش‌ها در شبکه ERC20، نیاز به هزینه‌های گس دارید. هزینه‌های گس برای انجام تراکنش‌ها و اجرای قراردادهای هوشمند محاسبه می‌شوند و ممکن است در زمان‌هایی با افزایش تقاضا، بالا بروند.

استاندارد ERC20 و فهرست مشترکی از قوانین

شبکه ERC20 فهرست مشترکی از قوانینی را تعریف می‌کند که همه توکن‌های اتریوم باید به آن پایبند باشند. تا تاریخ آگوست ۲۰۲۱، حدود ۴۴۲۶۴۷ توکن سازگار با ERC-20 در شبکه اصلی اتریوم وجود دارد. برخی از این مهم‌ترین قوانین این شبکه شامل موارد زیر است:

• نحوه انتقال توکن‌ها
• نحوه تأیید تراکنش‌ها
• نحوه دسترسی کاربران به داده‌های مربوط به یک توکن
• کل عرضه توکن‌ها

قوانین استاندارد ERC20 به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا به طور دقیق درباره نحوه عملکرد توکن‌های جدید در سیستم بزرگ‌تر اتریوم اطلاعات کسب کرده و عملکرد آنها را پیش‌بینی کنند. این کار، توسعه و طراحی توکن‌ها را برای توسعه‌دهندگان ساده می‌کند، همچنین می‌تواند باعث جلوگیری از انجام تراکنش‌های اشتباه شود.

کیف پول توکن‌های ERC-20

خوشبختانه، اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق توسعه‌دهندگان توکن‌ها، مطابق با قوانین ERC-20 عمل می‌کنند. به این معنی که اکثر توکن‌هایی که از طریق عرضه اولیه کوین اتریوم منتشر می‌شوند، مطابق با پروتکل ERC-20 هستند. امروزه بسیاری از ارزهای دیجیتال‌ معروف بازار که متقاضیان و معامله‌گران زیادی هم دارند روی چارچوب ERC20 اتریوم تولید شده‌اند.

اگر قصد خرید هر ارز دیجیتالی را دارید که به‌عنوان توکن ERC-20 صادر می‌شود، باید کیف پولی هم داشته باشید که با این توکن‌ها سازگار هستند. چون توکن‌های ERC-20 بسیار محبوب هستند، کیف پول‌هایی که از این رمزارز پشتیبانی می‌کنند هم گزینه‌‌های بسیار متنوع و زیادی است.  

پرکاربرد ترین کیف پول‌های ERC20 این موارد است:

• ترزور والت
• اتمیک والت
• تراست والت
• مای اتر والت 
• متاماسک
• کول والت
• انجین والت

جایگزین‌های پروتکل ERC-20

درحالی‌که استاندارد ERC20 پشتیبانی گسترده‌ای را ارائه داده و توکن‌های جدیدی مطابق با استانداردهای خود به فناوری و بازار ارزهای دیجیتال معرفی کرده است، منتقدان زیادی هم دارد. منتقدان معتقدند این استاندارد ارز دیجیتال اتریوم به یک یا چند روش ناقص و کم محدود می‌شود؛ به همین دلیل، از زمان توسعه ERC20، چندین جایگزین دیگر هم برای این شبکه پیشنهاد شده است. مهم‌ترین پیشنهادها شبکه‌های ERC223 ، ERC20.5 و ERC621 است.

تفاوت ERC20 با TRC20

تفاوت‌های زیادی بین توکن‌های این دو شبکه وجود دارد و اولین چیزی که باید از آن صحبت کنیم، نحوه اجماع در بلاکچین آنهاست. بلاکچین اتریوم از الگوریتم PoW و روش ماینینگ استفاده می‌کند و بلاکچین ترون این فرایند را از طریق استیکینگ و الگوریتم PoS مدیریت می‌کند. 

سرعت و میزان کارمزد تراکنش‌ها را هم نباید نادیده گرفت. در حال حاضر کارمزد تراکنش‌ها در بلاکچین اتریوم افزایش پیدا کرده و نسبت به بلاکچین ترون، بسیار گران‌تر است. همین باعث شده تا سازندگان و معامله‌گران ترجیح می‌دهند تا کم کم به سمت استفاده از شبکه TRC20 بروند. 

با این وجود، والت‌ها و صرافی‌های زیادی از ذخیره‌سازی توکن ERC20 پشتیبانی می‌کنند و این در حالی است که  تتر TRC20 هنوز به این میزان شناخت نرسیده و پشتیبانی آن در صرافی‌ها و والت‌ها بسیار محدود‌تر است. 

اگر بخواهید اطلاعات بیشتری درباره این شبکه کسب کنید، پیشنهاد می‌کنیم مطلبی درباره دو تتر محبوب تریدرها و تفاوت تتر TRC20 با ERC20 را بخوانید.

چه استانداردهای دیگری در اکوسیستم اتریوم وجود دارد؟

استاندارد ERC20 یکی از استانداردهای قراردادهای هوشمند اکوسیستم اتریوم است. برای اهداف و کاربردهای دیگر چندین استاندارد برای کدنویسی در اتریوم تعریف شده است. در ادامه مرور مختصری بر تعدادی از مهم‌ترین استانداردهای اتریوم خواهیم داشت.

• استاندارد ERC-721: این استاندارد مربوط به توکن‌های NFT است. هر توکن یکتا منحصربه‌فرد بوده و دارای کد مختص به خود است. این موضوع به ایجاد بازار نوظهوری برای آیتم‌های کلکسیونی کریپتو نظیر آثار هنری دیجیتالی منجر شده است.
• استاندارد ERC-1400: این استاندارد برای توکن‌های اوراق بهادار است. با استفاده از این استاندارد می‌توان توکن‌های مذکور را به عنوان اوراق بهادار فروخت. در این استاندارد ضروری است تا روی افرادی که به کوین‌ها دسترسی دارند،کنترل بیشتری انجام و هم‌چنین پروتکل‌های احراز هویت مشتریان (KYC) ارائه شود.
• استاندارد ERC-223: هنگامی که تراکنشی انجام می‌دهید، کارمزد آن به صورت اتر پرداخت می‌شود. این استاندارد پرداخت کارمزد با استفاده از توکن حاضر در تراکنش را امکان‌پذیر می‌سازد. این موضوع به معنای آن است که می‌توان کارمزد انتقال توکن Augur را با همین توکن با نماد REP پرداخت کرد.
• استاندارد ERC-777: این استاندارد با کاهش هزینه تراکنش و افزودن ویژگی‌های جدید در صدد بهبود استاندارد ERC-20 است. این استاندارد از استانداردهای قبل از خود پشتیبانی می‌کند و در نتیجه ممکن است به طور گسترده‌تری پذیرفته شود.

صرافی سیمیا، دروازه‌ای امن برای ورود به بازار اتریوم و توکن‌های آن

درباره استاندارد محبوب ارز دیجیتال اتریوم و ویژگی‌ها و مهم‌ترین نکات مربوط به آن گفتیم. ERC-20 مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها و عملکردهای اساسی است که هر توکن جدید که می‌خواهد در بستر اتریوم متولد شود باید به این دستور‌العمل‌ها و عملکردها پایبند بماند. شاید دنیای ارزهای دیجیتال برای سرمایه‌گذاران عادی دلهره‌آور و ناشناخته به نظر برسد، اما روش‌ها، اقدامات و بسترهایی وجود دارند که کمک می‌کند این دنیای ناشناخته ملموس‌تر و قابل‌درک‌تر شود.

 صرافی سیمیا اینجاست تا با آموزش‌‌هایی که درباره این دنیای حیرت‌انگیز به کاربران و مخاطبان خود می‌دهد، مسیر را برای ورود به این بازار روشن کند، نقاط تاریک و ناشناخته را از سر راه بردارد و همه آنچه باید در این بازار بدانید را به شما آموزش دهد. صرافی سیمیا جایی است که می‌توانید به آن اعتماد کنید و با خرید ارز دیجیتال تتر و سایر رمزارزهای موجود در بازار یکی از آینده‌دارترین سرمایه‌گذاری‌های خود را داشته باشید.

این بازار جایی است که می‌تواند انقلابی بی‌رقیب بسازد. برابری مالی و عدالت اقتصادی بازار ارزهای دیجیتالی در آینده‌ای دور یا نزدیک فراگیر خواهد بود. نه فقط مردم کشورهای پیشرفته، بلکه هرکسی از هرجایی که پا در این دنیا بگذارد هم زیر پرچم این عدالت مالی قرار خواهد گرفت.

جمع‌بندی

توکن‌های زیادی بر بستر اتریوم یجاد شده‌اند و این موضوع باعث اهمیت و شهرت بیشتر استانداردهای این شبکه شده است. ERC20 یکی از معروف‌ترین‌ها است، اغلب افراد نمی‌دانند که منظور از استاندارد ERC20 چیست و به چه موضوعی اشاره دارد.

ERC20 یکی از استانداردهای اتریوم برای نوشتن قرارداد هوشمند توکن‌های تعویض‌پذیر است. در این مقاله پس از معرفی استاندارد ERC-20 و بررسی تاریخچه آن، محتوا و آیتم‌های این استاندارد را نیز بررسی کردیم. در ادامه نیز به مزایا و معایب این استاندارد و همچنین معرفی سایر استانداردهای مهم اتریوم پرداخته شد.

سوالات متداول:

+استاندارد ERC20 چیست؟

استاندارد ERC20 یک استاندارد فنی برای نوشتن قرارداد هوشمند توکن‌های تعویض‌پذیر بر بستر شبکه اتریوم است. این استاندارد از ایجاد توکن‌هایی با توابع مختلف جلوگیری کرد و باعث بهبود تعامل توکن‌ها در شبکه اتریوم شد.

+عبارت ERC مخفف چیست؟

عبارت ERC مخفف Ethereum Request for Comments است و به پیشنهادهای بهبودی اشاره دارد که برای اتریوم ارائه شده و به تایید رسیده است.

+استانداردهای معروف اتریوم به جز ERC20 چه هستند؟

در کنار ERC20 استانداردهای معروف دیگری مثل ERC-721 برای توکن‌های بی‌همتا، ERC-1400 برای توکن‌های اوراق بهادار و ERC-223 برای پرداخت کارمزد با خود توکن به جای اتر وجود دارد.